Onlangs zag ik weer een keer het TV programma “Ik Vertrek” waarin Nederlanders een nieuw bestaan proberen op te bouwen in het buitenland. Vaak beginnen ze een hotel, pension of bed & breakfast in Frankrijk, Italië of Spanje en stuiten daarbij op onvoorziene bouwproblemen, moeilijk te krijgen vergunningen, plaatselijke bureaucratie en gebrekkige medewerking van aannemers.

De laatste keer dat ik het programma zag, ging de overdracht van een bar in Spanje buitengewoon moeizaam en was het stel ondanks de onzekerheid rondom de overdracht toch mét 2 jonge kinderen naar Spanje vertrokken. De “ideale” ingrediënten voor drama en plezier voor het niet zo avontuurlijke thuisblijvende TV publiek, dat zich kan verkneukelen aan de “domheid” van de vertrekkende personen. We willen natuurlijk bijna allemaal een bevestiging dat we er goed aan doen om niet aan zo’n avontuur te beginnen.

Het is echter een beetje jammer dat de focus van het programma “Ik Vertrek” puur op moeilijkheden en drama is gericht en niet op soepele en succesvolle emigraties, waarvan er waarschijnlijk een veelvoud is, maar die geen interessante televisie opleveren.

Van een succesvol geëmigreerd stel dat een bed & breakfast in Frankrijk runt, begreep ik zelfs dat hun aanmelding door vrienden door “Ik Vertrek” was afgewezen omdat hun plan te goed in elkaar stak. Erg jammer dat daarmee zo’n eenzijdig beeld rondom emigraties wordt geschetst.